Emicilik Özelliği Geliştirilmiş Lifler 1.Bölüm
Süper emici polimer kimyasının tarihine baktığımızda 1980’li yıllara kadar ticari olarak kullanımı gözümüze çarpmamaktadır. 1980’li yıllara kadar, su absorbe edici materyaller olarak daha çok selülozikler ve selülozik lif tabanlı ürünlerin kullanıldığını görmekteyiz. Bu tür materyaller ise ancak ağırlıkların 20 katına kadar sıvı depolayabilme gücüne sahiptirler. 1960’lı yılların başında Amerika’da bir ziraat mühendisliği bölümünde (USDA) topraktaki suyun korunmasının iyileştirilmesine yönelik materyal bulma çalışmaları ışığında bir reçine geliştirilmiştir. Bu reçine, omurgası nişasta olan moleküller üzerine akrilonitril polimeri aşılanması sonucu elde edilmiştir. Bu nişasta-akrilonitril kopolimeri hidrolizi uğradığında ağırlığının 400 katına kadar sıvı absorblayabilmiştir. Ayrıca lif tabanlı olarak üretildiklerinde de oluşan jelimsi yapının suyu veya sıvıyı salıvermediği görülmüştür.
Bu polimerler ilk olarak “Super Slurper” şeklinde söylenegelmiştir. USDA, Amerikalı şirketlere bu teknolojinin geliştirilmesi amacıyla gerekli alt yapı bilgisini vermiştir. Bu noktadan sonra çalışmalar genel olarak akrilik asit, akrilamid ve polivinilalkol kombinasyonları doğrultusunda devam etmiştir. Bu çalışmalardan haberdar olan Japonyalı şirketlerde çalışmalarını USDA’dan bağımsız bir şekilde nişasta, CMC, akrilik asit, polivinilalkol, isobutilenmaleikanhidrid(IMA) yapılar üzerine sürdürmüştür. Dünya’da süper emici kimyasal yapıya sahip ürünleri ilk olarak Dow Chemical, Hercules, General Mills Chemical, DuPont, National Starch & Chemical, Enka(Akzo), Sanyo Chemical, Sumitomo Chemical, Kao, Nihon Starch ve Japan Exlan şirketleri piyasaya sunmuştur.
Süper emici polimerler, ticari olarak ilk kez 1970’li yılların başında öncelikle kullanılması düşünülen alan toprak ıslahı yerine kadın, çocuk pedleri, idrar torbaları gibi tek kullanımlık ürün piyasasında yerini almıştır. 1978’de Park Davis firması hijyenik kadın pedlerinde süper emici polimerleri kullanmasıyla kullanım alanı genişlemeye başlamıştır. Avrupa’da ise ilk olarak Schickendanz ve Beghin-Say firmaları bebek bezlerinde öz kısmında absorblayıcı olarak kullanmış, kısa bir zaman sonra da Japonya’da UniCharm, Amerika’da Procter&Gamble ve Kimberly-Clark bu amaçla kullanıma ağırlık vermiştir.
Süper emici polimer teknolojik yenilikleri tek kullanımlık ürün piyasasını büyük çapta etkilemiştir. O kadar ki, bu teknolojik yenilik, tüketiciler açısından önemli ve katma değeri yüksek, boyutları küçültülmüş çocuk bezleri ve hijyenik pedler için bir ön koşul haline gelmiştir.Çünkü bu alanda kullanılagelen selüloz tabakaya karşılık, süper emici polimerler sıvıları absorbe edebilmenin yanı sıra, oldukça fazla miktardaki sulu çözeltileri de basınç altında depolayabilme yeteneğine sahiptir.
Pediatrik Dermatoloji bilimi üzerine yayın yapan ‘The journal of Pediatric Health Care’ ve ‘The Journal of the American Academy of Dermatology’ gibi dergilerde yayınlanan çalışmalar, süper emici malzeme içeren tek kullanımlık bebek bezlerinin cildi kuru tutarak, ıslaklıktan kaynaklanan ciltte döküntü vakalarının azalmasına yardımcı olduğunu kanıtlamıştır.
1989 yılında ‘Geriatric Nursing’ dergisinde yayınlanan bir çalışma, süper emici malzeme içeren idrarını tutamayanlar için geliştirilmiş hijyen ve kişisel bakım ürünlerini kullanan hastaların %65’inin cilt sağlığında iyileşme görüldüğünü rapor etmiştir.
1991 yılında, ‘The Journal of the American Medical Association’ yayınladığı araştırmada, süper emici malzeme içeren kullanılıp atılabilen pedlerin, bağırsak sistemlerindeki hastalık potansiyelini en alt seviyeye indirebildiğini keşfetmiştir.
1992 yılında, ‘Pediatric Nursing Magazine’ süper emici malzeme içeren çocuk bezlerinin, enfeksiyon vakalarını ve bulaşıcı hastalık riskini önemli ölçüde düşürdüğünü rapor etmiştir.
Yıllardır süregelen çalışmalar sonunda bugün için en verimli kullanılabilir süper emici polimer olarak, genellikle sodyumla nötralize edilmiş çapraz bağlı akrilik homopolimerleri kabul görmektedir. Toprak ıslahı amacıyla ise, çoğunlukla potasyumla nötralize edilmiş akrilik-akrilamid kopolimerleri tercih edilir.
Süper emici lif teknolojisi ise 1990’lı yılların başında, ARCO Chemical tarafından geliştirilmiştir, daha sonra Camelot firmasına satılmıştır. Günümüzde ise ticari olarak başarı kazanmış ürün, Courtalds Fibres ve Allied Colloids işbirliğiyle Qasis adı altında pazarlanmaktadır.
Süper emici lifler, polimerlerden daha pahalı oldukları için, daha çok ilerleyen kısımlarda bahsedilecek olan niş sektörlerde kendine kullanım alanı bulmaktadır.
